De waanzin van aanbestedingen

Als tekst- en communicatiebureau zonder personeel heb ik een mix van opdrachtgevers. Van overheden tot bedrijven en nonprofitinstellingen. Ik heb geen personeel (meer) in dienst, maar huur per klus de juiste professionals in. Op die manier heb het meest plezier in mijn werk. Ik ben bezig met leuke klussen én hoef me niet druk te maken over personele zaken. Maar ondanks dat ik niemand aan het werk hoef te houden, moet ik wel aan acquisitie doen. Wie niet?

Acht jaar geleden heb ik voor het eerst meegedaan aan een aanbesteding van het ministerie van Economische Zaken voor het schrijven of redigeren van alle jaarverslagen, nota’s, toespraken, webteksten en persberichten. Tot mijn grote verbazing won ik die aanbesteding  – Klein Duimpje, haha – en mocht ik vier jaar lang met nog zes andere bureaus in Nederland alle teksten schrijven en redigeren. Een hele kluif, waar ik uiteraard veel hulptroepen voor nodig had.

Vier jaar geleden hield de opdracht op, na twee verlengingen. Alle contractanten werden nadrukkelijk uitgenodigd om mee te doen met de nieuwe aanbesteding. De eerste ronde is een formeel kunstje. Als je daar geen fouten in maakt – zoals een paraafje vergeten – dan kun je daar redelijk gemakkelijk doorheen komen. Van de 80 inschrijvingen bleef ik met 15 andere bureaus over. Op naar ronde 2: laten zien dat je kunt schrijven (!). Dat kost veel tijd en die tijd had ik niet. Ik was bedolven onder het werk en had geen zin om het uit te besteden. Ik besloot me terug te trekken. Maar ik werd meteen gebeld, met het verzoek om toch mee te doen, want de overheid wil heel graag dat ‘zzp’ers ook meedoen’. Twee dagen voor de deadline heb ik me gebogen over de teksten en … hopla! nummer 2 van Nederland geworden (goed voor je zelfvertrouwen). Weer vier jaar werk! Leuke teksten over duurzaamheid en internationaal ondernemen. Super interessant.

Eind dit jaar loopt deze aanbesteding af, dus ik hield Tendernet goed in de gaten op aankondigingen voor tekstschrijven. In juni waagde ik er een mailtje aan. Wat blijkt: de aanbesteding is al achter de rug en de opdracht is gegund aan één bedrijf. Dit ene bedrijf gaat de héle media/communicatie voor drie ministeries doen. Dus niet alleen tekstschrijven (ook fotografie, vormgeving, webbouwen etc.) en niet alleen voor EZ, maar óók voor BiZa en BuZa. Voor maar liefst drie ministeries en voor alle onderdelen van het communicatievak. Niemand van de bestaande contractanten was hierop geattendeerd en hiervoor uitgenodigd. Niet netjes. Een groot bureau uit Amsterdam – die nooit iets voor EZ heeft gedaan – krijgt dit miljoenencontract. Waarom zo’n megaopdracht? Hoezo kwaliteit? Hoezo transparantie? Hoezo zzp’ers graag een kans geven …

Dat je moet aanbesteden voor klussen die heel exact te omschrijven zijn, zoals een weg aanleggen, snap ik. Dan kun je op prijs beoordelen. Maar tekstschrijven of communicatie in zijn algemeenheid, daar kun je geen precieze omschrijving voor geven. Je kunt daarbij niet én op kwaliteit én op prijs beoordelen. Het gaat vooral om mensen die affiniteit met een onderwerp hebben, die een netwerk hebben én met wie het klikt. Waar zijn we in Nederland mee bezig??

Nicoline van Tiggelen / Tiggelen Communicatie & Brainport Publishing

Boeken houden de mooie verhalen levend

Zaterdagmiddag 22 september 1962. Oudste broer Peter komt trots thuis met zijn eerste Okki. Vol verhaaltjes en prachtige, gekleurde plaatjes. Hij heeft net de eerste beginselen van het ‘Boom, roos, vis’ onder de knie en ligt in de voorkamer op de grond. Terwijl zijn vinger langs de woorden glijdt, spreekt hij ze langzaam en duidelijk uit. Hij kan het verhaaltje mooi voorlezen en ik – vierjarig zusje – aanschouw ademloos het wonderlijke fenomeen dat lezen heet. Een week later komt hij thuis met een nieuwe Okki. Alweer voorlezen. Tot hij even wegloopt en ik het blad zelf ga lezen. Verbazing alom. Wie heeft haar dat geleerd? Op de kleuterschool mag ik alles voorlezen wat los- en vastzit: van de achterkant van een grammofoonhoes tot de boeken van Pinkeltje. Ik krijg mijn eerste schriftje dat ik volschrijf met alles wat ik in de klas waarneem: ‘Liedewien speelt met wasco, Karientje is aan het tekkenen, Robert zit te plaken…’.

De liefde voor boeken en verhalen is bij mij altijd nummer 1 gebleven. Maar wat maakt een verhaal nu zo speciaal? Het verlangen om terug te blikken. Wat ons verbindt, zijn onze verhalen. Een boek zorgt voor een terugkeer van herinneringen en beelden die helemaal op de achtergrond zijn geraakt. Door stil te staan bij het verleden komen er zo veel mooie dingen terug. Levenservaringen, karakters en opvattingen leven voort. Wie waren onze voorouders écht en wat hebben ze meegemaakt.

Als kind al stelde ik vragen aan zowel volwassenen als jonge mensen. Ik wilde weten wat hen écht bewoog, wat ze voelden, hoe ze dachten, wat ze meemaakten, hoe hun tijd eruitzag, hoe ze met diverse omstandigheden omgingen en hoe dat hen weer vormde. Hiernaar luisterde ik geboeid en stelde nog meer vragen. Het resultaat was dat ik mooie levensverhalen kon schrijven. Door die interesse ging ik interviews houden met mensen. En aan de hand van gesprekken stel ik boeken samen waarin mensen hun lezers bij de hand nemen op een mooie en leerzame reis door het leven.

Mijn stellige overtuiging is dat een boek bewaard blijft. Juist door alle technologische ontwikkelingen zal er later misschien weinig bekend zijn van de 20ste en 21ste eeuw: bestanden en mails gaan verloren, techniek vernieuwt waardoor ouder materiaal niet meer toegankelijk zal zijn. Maar boeken blijven voor iedereen beschikbaar.

Over ons: Brainport Publishing helpt klanten om samen met een professionele schrijver persoonlijke verhalen vast te leggen in prachtige boeken. Ghostwriter Nicoline van Tiggelen verstaat de kunst om personen te portretteren aan de hand van beeldende anekdotes en levendige verhalen. Zij is in staat om op karakteristieke wijze mensen te portretteren. Ze stelt scherpe vragen en luistert aandachtig om de keerpunten in iemands leven goed te kunnen beschrijven en de stem van de persoon te laten doorklinken bij het optekenen van de persoonlijke verhalen en anekdotes.
Voor meer informatie over het laten opschrijven van verhalen, stuur een e-mail.